Remont w kosztach bezpośrednio, a ulepszenie - przez amortyzację

W praktyce przy pracach dotyczących środków trwałych często powstają wątpliwości, czy stanowią one tzw. remont kapitalny, czy też ulepszenie środka trwałego. Rozstrzygając tę kwestię należy pamiętać, że ulepszenie musi charakteryzować wzrost wartości użytkowej środków trwałych w stosunku do wartości z dnia przyjęcia ich do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Jeśli w wyniku danych prac nastąpi wzrost wartości użytkowej, będą one pracami ulepszeniowymi. Jeżeli natomiast skutek taki nie wystąpi, to będziemy mieli do czynienia z remontem.

STAN FAKTYCZNY:

Spółka jawna w 2009 r. dokonała nakładów na będące jej własnością środki trwałe. Nakłady te zakwalifikowała jako wydatki remontowe i rozliczyła bezpośrednio w kosztach podatkowych. Dotyczyły one wymiany instalacji gazowej (kwota wydatków 9.929,44 zł), wykonania sufitu podwieszanego w sali sprzedaży hurtowni (kwota 14.907,26 zł) oraz utwardzenie nawierzchni wokół jej budynków (kwota 20.000 zł). W opinii urzędu kontroli skarbowej, który przeprowadził kontrolę w spółce jawnej, wartość wszystkich wskazanych inwestycji należało zakwalifikować jako ulepszenie środków trwałych, o którym mowa w art. 22g ust. 17 ustawy o pdof i rozliczać w kosztach w czasie poprzez odpisy amortyzacyjne.

Będący podatnikiem wspólnik spółki jawnej odwołał się do dyrektora izby skarbowej od decyzji wydanej przez UKS, ten jednak utrzymał ją w mocy podzielając ustalenia i ocenę prawną przedstawioną przez organ pierwszej instancji. Dyrektor Izby Skarbowej zwrócił uwagę na to, że wydatki poniesione na przeprowadzenie tych prac, w każdym przypadku znacznie przekraczały kwotę 3.500 zł, co pozwoliło zakwalifikować je do inwestycji. W jego opinii wykonane prace wykraczały znacznie swym rozmiarem poza zakres drobnych, odtworzeniowych napraw, dzięki wszystkim wykonanym pracom nastąpiło unowocześnienie środków trwałych (instalacji, budynków, budowli) i wzrost ich wartości użytkowej.

Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej została zaskarżona do WSA przez pełnomocnika podatnika.

SĄD ORZEKŁ:

Zdaniem WSA skarga zasługiwała na uwzględnienie. Analizując słownikowe znaczenie pojęcia remontu wskazał, że w pojęciu tym mieszczą się wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych. Natomiast prace ulepszeniowe związane są z pewnym pierwiastkiem kreacyjnym. Ulepszenie polega bowiem na unowocześnieniu środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych.

Po przeanalizowaniu wszelkich okoliczności rozpatrywanej sprawy sąd nie miał wątpliwości, że spośród spornych nakładów te poniesione przez spółkę na modernizację nawierzchni wokół budynków hurtowni należało uznać za noszące cechy ulepszenia. Tym samym nieprawidłowe było rozliczenie ich bezpośrednio w kosztach podatkowych - powinny one być rozliczane w czasie poprzez odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, których wartość w wyniku tego ulepszenia uległa zwiększeniu. Natomiast w odniesieniu do wydatków na podwieszany sufit oraz instalację gazową uznał, że nie jest władny do rozstrzygnięcia o ich charakterze. Stwierdził, że jeśli organy podatkowe kwestionują kwalifikację prac dokonaną przez podatnika i uznają dane wydatki za mające charakter ulepszeniowych, to na nich ciąży ciężar dowodu w tej kwestii i wykazania, że spełnione zostały przesłanki takiej kwalifikacji. Następnie wskazał, że rozpoznając sprawę ponownie organ podatkowy zobowiązany będzie do dokonania oceny w zakresie spornych wydatków uwzględniając wskazówki zawarte w uzasadnieniu omawianego wyroku.

(wyrok WSA w Łodzi z dnia 21 maja 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 414/13 - orzeczenie nieprawomocne)

Komentarz redakcji

W omawianej sprawie organy podatkowe faktycznie niedostatecznie udowodniły ulepszeniowy charakter kwestionowanych przez siebie wydatków. O tym, czy dany wydatek może być zaliczony do kosztów podatkowych w całości, czy poprzez amortyzację, rzeczywiście decyduje zakres rzeczowy wykonanych prac. Jednak w przypadku wątpliwości, co do prawidłowej kwalifikacji poniesionego kosztu (inwestycja czy remont), organ podatkowy powinien powołać biegłego ds. budowlanych, który w oparciu m.in. o stosowną dokumentację, oględziny wypowie się co do charakteru poniesionych wydatków.