Koszty remontu do celów podatkowych nie podlegają rozliczaniu w czasie

Spółka z o.o. zamierza przeprowadzić kapitalny remont budynków magazynowych będących środkami trwałymi w firmie. Celem zaplanowanych prac jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego obiektów poprzez wymianę zużytych elementów (okien, drzwi, instalacji elektrycznej, posadzek, sanitariatów). Przeprowadzony remont nie spowoduje wzrostu wartości użytkowej budynków w stosunku do ich wartości z dnia przyjęcia do używania. Jednak materiały zużyte do wykonania prac będą lepszej jakości w porównaniu do tych, które zostały użyte pierwotnie. Czy koszty remontu spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w sposób bezpośredni, czy poprzez odpisy amortyzacyjne? Jeśli należy je zaliczyć do kosztów w sposób bezpośredni, to czy powinny być one rozliczane w czasie, tak jak do celów bilansowych?

Koszty remontu nie podlegają amortyzacji. Spółka powinna je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w sposób bezpośredni, w dacie ich poniesienia, tj. na dzień ujęcia kosztu w księgach rachunkowych (zaksięgowania) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo na dzień ujęcia kosztu na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Nakłady ponoszone na środki trwałe, w zależności od charakteru tych nakładów, są kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów w sposób bezpośredni bądź poprzez odpisy amortyzacyjne. Obowiązek dokonywania odpisów amortyzacyjnych wystąpi wówczas, gdy zakres przeprowadzonych prac spowoduje ulepszenie składnika majątku.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 updop powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Z kolei środki trwałe ulegają ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji. Wówczas wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł.

Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji (art. 16g ust. 13 updop).

Powszechnie przyjmuje się, że:

przebudowa, to zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny,
rozbudowa, to powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,
adaptacja, to przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych,
rekonstrukcja, to odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,
modernizacja, to unowocześnienie środka trwałego.

Z kolei remont zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 ze zm.) to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Zwróć uwagę!

Istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego danego obiektu, niezmieniające jego charakteru i funkcji.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony w treści pytania oraz powołane przepisy prawa podatkowego, należy uznać, że w wyniku remontu środków trwałych nie nastąpi ich ulepszenie. Zasadniczym celem planowanych prac jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego budynków poprzez wymianę zużytych elementów, a tym samym zapewnienie obiektom warunków technicznych - zgodnych z obowiązującymi wymogami.

Przedmiotowych wydatków nie należy traktować jako wydatków zwiększających wartość początkową poszczególnego środka trwałego. Wobec tego w odniesieniu do tych wydatków nie znajdzie zastosowania wyłączenie z kosztów zawarte w powołanym wcześniej art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c updop. Wydatki te będą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop.

Baza interpretacji wydawanych m.in. przez organy podatkowe dostępna jest w serwisie
www.interpretacje.gofin.pl

Jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie), znajdzie do nich zastosowanie art. 15 ust. 4d updop. Zgodnie z tym przepisem koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z kolei za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem nieistotnym w tym przypadku, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e updop).

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 2 lipca 2019 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.204.2019.1.MG, odnosząc się do problemu rozliczania w czasie przeprowadzonych w firmie kapitalnych remontów samochodów ciężarowych, wyjaśnił, że: "Efekt prac remontowych wiąże się co prawda z poprawą jakości środków transportowych oraz warunków ich eksploatacji w przyszłości nie mniej jednak, ich charakter nie umożliwia powiązania z konkretnym okresem czasu. W takim przypadku rozliczenie przedmiotowych kosztów remontu, dla celów rachunkowych, poprzez czynne rozliczenia międzyokresowe przez okres 5 lat nie ma znaczenia dla celów podatkowych. Rozliczenie kosztów remontu powinno następować, na podstawie odpowiednio udokumentowanych wydatków, w dacie poniesienia kosztu, tj. w dniu, w którym ujęto koszt na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) w księgach rachunkowych".

W rezultacie wskazane koszty remontu budynków magazynowych nie powinny być postrzegane jako koszty powiązane z okresem przekraczającym rok podatkowy. Wydatki te należy rozliczyć w kosztach podatkowych w dacie ich poniesienia, tj. na dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo na dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).