A A A

Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych nr 21 (956) z dnia 20.07.2017

Ulepszenie środka trwałego zamortyzowanego jednorazowo

Jesteśmy małym podatnikiem. Obecnie dokonujemy ulepszenia maszyny, która w 2016 r. została nabyta i zamortyzowana jednorazowo. Czy poniesione na ulepszenie wydatki możemy rozliczyć w ramach nowego limitu jednorazowej amortyzacji, przysługującego na 2017 r.?

Nie istnieje możliwość rozliczenia nakładów ulepszeniowych środka trwałego w ramach jednorazowej amortyzacji, jeżeli został on oddany do użytkowania i jednorazowo zamortyzowany w roku ubiegłym. W takim przypadku wydatki na ulepszenie podlegają ujęciu w kosztach podatkowych za pośrednictwem amortyzacji.

W myśl art. 22k ust. 7-13 ustawy o PDOF (odpowiednio art. 16k ust. 7-13 ustawy o PDOP), prawo dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych mają podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność oraz tzw. mali podatnicy (w 2017 r. małym podatnikiem jest podatnik, którego przychody ze sprzedaży, wraz z kwotą należnego VAT, w 2016 r. nie przekroczyły kwoty 5.157.000 zł).

Co istotne, jednorazowego odpisu dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji (z wyłączeniem samochodów osobowych), w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych (w 2017 r. jest to kwota 215.000 zł).

Jednorazowych odpisów dokonuje się nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Można również stosować zasady ogólne, tj. dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc, co kwartał albo jednorazowo na koniec roku.

W kolejnym roku podatkowym podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przyjętą metodą amortyzacji: metodą liniową z zastosowaniem stawek z Wykazu (z ewentualną możliwością ich podwyższenia) lub według metody degresywnej. Na ogólnych zasadach suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych.

Również w odniesieniu do poniesionych w kolejnym roku po dokonaniu jednorazowego odpisu amortyzacyjnego nakładów ulepszeniowych stosuje się zasady ogólne. Oznacza to, że nakłady takie zwiększają wartość początkową takiego środka trwałego. W konsekwencji, od miesiąca następującego po zwiększeniu wartości początkowej, należy dokonywać odpisów amortyzacyjnych według przyjętej metody amortyzacji (liniowej lub degresywnej) według stawki wynikającej z Wykazu, ewentualnie podwyższonej lub obniżonej w myśl art. 16i ustawy o PDOP (odpowiednio art. 22i ustawy o PDOF).

Nie jest zatem dopuszczalne jednorazowe zamortyzowanie nakładów ulepszeniowych w ramach limitu przysługującego jednostce w roku następnym.

Przypomnijmy, że środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Na zakończenie zwróćmy uwagę, że inaczej rozlicza się nakłady ulepszeniowe środka trwałego, jeżeli poniesiono je w roku, w którym dokonano jego jednorazowej amortyzacji. Wówczas przyjmuje się, że nakłady takie mogą zostać rozliczone w ramach jednorazowego odpisu (do łącznej wysokości rocznego limitu).