Gazeta Podatkowa nr 38 (1288) z dnia 12.05.2016
Remont a ulepszenie środka trwałego
Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jednostki wykorzystują środki trwałe, których okres używania jest dłuższy niż rok. Ze względu na długotrwałą eksploatację mogą one wymagać przeprowadzenia remontu lub ulepszenia. Sposób ujęcia wydatków poniesionych na te cele zależy od charakteru wykonanych prac.
Ulepszenie
Wartość początkową stanowiącą cenę nabycia lub koszt wytworzenia środka trwałego powiększają koszty jego ulepszenia, polegającego na przebudowie, rozbudowie, modernizacji lub rekonstrukcji, powodującego, że wartość użytkowa tego środka po zakończeniu ulepszenia przewyższa posiadaną przy przyjęciu do używania wartość użytkową. Wartość ta mierzona jest okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych przy pomocy ulepszonego środka trwałego, kosztami eksploatacji lub innymi miarami. Wynika to z art. 31 ust. 1 ustawy o rachunkowości. Zatem dla celów rachunkowych kwota poniesionych nakładów na ulepszenie pozostaje bez znaczenia.
Natomiast dla celów podatku dochodowego, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich ulepszenie w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania. Stanowi o tym art. 22g ust. 17 ustawy o pdof (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) oraz art. 16g ust. 13 ustawy o pdop (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.). W związku z tym dla celów podatku dochodowego, jeżeli suma wydatków poniesionych w danym roku na ulepszenie danego środka trwałego nie przekracza kwoty 3.500 zł, to są one zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich poniesienia. W takim przypadku nie zwiększają one wartości początkowej środka trwałego.
Na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy o rachunkowości jednostki mogą w ramach przyjętych zasad (polityki) rachunkowości stosować uproszczenia, jeżeli nie wywiera to istotnie ujemnego wpływu na rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji majątkowej, finansowej oraz wyniku finansowego. W praktyce w celu ujednolicenia zasad ujmowania kosztów ulepszenia dla celów podatkowych i bilansowych przyjmuje się w zasadach (polityce) rachunkowości rozwiązanie polegające na tym, że jeśli suma kosztów ulepszenia środka trwałego nie przekracza w danym roku 3.500 zł, są one odnoszone bezpośrednio w koszty działalności operacyjnej. Jeśli koszty ulepszenia przekroczą wskazaną kwotę, to zwiększają wartość początkową środka trwałego.
W księgach rachunkowych koszty ponoszone na ulepszenie środka trwałego ujmowane są bieżąco zapisem:
- Wn konto 08 "Środki trwałe w budowie",
- Ma konto np. zespołu 1, 2 lub 3.
Po zakończeniu prac dotyczących ulepszenia koszty zgromadzone na koncie 08 odnoszone są na zwiększenie wartości początkowej środka trwałego. W księgach rachunkowych przyjęcie ulepszenia do używania może nastąpić na podstawie dowodu OT zapisem:
- Wn konto 01 "Środki trwałe",
- Ma konto 08 "Środki trwałe w budowie".
Druk dowodu OT dostępny jest w serwisie www.druki.gofin.pl, w dziale Rachunkowość.
Odpisy amortyzacyjne od ulepszonych środków trwałych dokonywane są z zastosowaniem dotychczasowej stawki i metody amortyzacji. Przy czym łączna suma odpisów amortyzacyjnych nie może przekroczyć powiększonej o ulepszenie wartości początkowej środka trwałego (przykład 1).
Jeśli koszty ulepszenia zostaną uznane przez jednostkę za nieistotne (np. nie przekraczają 3.500 zł), to mogą zostać ujęte zapisem:
- Wn konto 40 "Koszty według rodzajów" lub konto zespołu 5,
- Ma konto np. zespołu 1, 2 lub 3.
Remont
Od wydatków poniesionych na ulepszenie trzeba odróżnić koszty remontu. W przepisach bilansowych i podatkowych nie zawarto definicji remontu. Pojęcie to zostało wyjaśnione w ustawie Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290). Zgodnie z art. 3 pkt 8 tej ustawy, remontem jest wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.
Istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego. Może on polegać na wymianie zużytych elementów technicznych, która nie zmienia sposobu użytkowania, przeznaczenia i konstrukcji danego obiektu. Zatem wynikiem remontu jest utrzymanie obiektu we właściwym stanie technicznym i użytkowym. Kwalifikacji poniesionych wydatków do remontu czy ulepszenia powinny dokonywać osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje techniczne i wiedzę z tego zakresu.
Trzeba mieć na uwadze, że o tym, czy określone nakłady należy zaliczyć do remontu, czy do ulepszenia, nie decyduje wysokość poniesionych wydatków, lecz charakter i zakres wykonanych prac oraz osiągnięty rezultat.
Nakłady poniesione na remont, w odróżnieniu od kosztów ulepszenia, nie zwiększają wartości początkowej środka trwałego. Z reguły są one odnoszone bezpośrednio do kosztów okresu sprawozdawczego, w którym zostały poniesione. Na podstawie dowodów dokumentujących wydatki na remont, ich koszt ujmuje się zapisem:
- Wn konto 40 "Koszty według rodzajów" lub konto zespołu 5,
- Ma konto np. zespołu 1, 2 lub 3.
Koszty remontu rozliczane w czasie
W przypadku gdy kwota wydatków poniesionych na remont stanowi wartość istotną, a jej jednorazowe ujęcie zniekształciłoby wynik finansowy danego okresu sprawozdawczego, to kierownik jednostki może rozważyć rozliczenie tych kosztów w czasie. Decyzja w tej sprawie może zostać podjęta, gdy te znaczące wydatki dotyczą remontów kapitalnych, których skutki będą odczuwalne w kolejnych latach. Czas, przez jaki będą one rozliczane, określa kierownik jednostki (nie powinien on przekraczać 3-5 lat). Przy czym wskazane jest, aby odpowiadał on cyklowi przeprowadzanych w jednostce remontów.
Jeżeli zostanie podjęta decyzja o rozliczeniu wydatków na remont kapitalny jako czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów, to ewidencja księgowa może przebiegać następująco:
a) wartość nakładów poniesionych na remont na podstawie dowodów księgowych
- Wn konto 40 "Koszty według rodzajów",
- Ma konto 30 "Rozliczenie zakupu",
b) przeniesienie kosztów do rozliczenia w czasie
- Wn konto 64 "Rozliczenia międzyokresowe kosztów",
- Ma konto 49 "Rozliczenie kosztów",
c) odpis kosztów remontu przypadający na dany okres sprawozdawczy
- Wn konto zespołu 5,
- Ma konto 64 "Rozliczenia międzyokresowe kosztów".
Remont przed przyjęciem środka do używania
Trzeba mieć na uwadze, że koszty remontu przeprowadzonego przed przyjęciem środka trwałego do używania zwiększają wartość początkową tego składnika majątku. Wynika to z art. 28 ust. 2 i 8 ustawy o rachunkowości. W przypadku gdy jednostka przeprowadzi taki remont we własnym zakresie, to wartość początkową środka trwałego zwiększą m.in. wykorzystane na ten cel materiały lub towary oraz wynagrodzenia wykonujących ten remont pracowników wraz ze składkami ZUS finansowanymi przez pracodawcę (przykład 2).
Przykład 1 Założenia
a) wartość początkowa budynku po modernizacji: b) miesięczna kwota odpisów amortyzacyjnych:
Dekretacja
Księgowania
Założenia
Dekretacja
Księgowania |
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.)
www.SrodkiTrwale.pl - Ewidencja księgowa:
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PoradnikKsiegowego.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
GOFIN PODPOWIADA
Kompleksowe opracowania tematyczne
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
|