A A A

Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych nr 11 (1018) z dnia 10.04.2019

Wartość początkowa samochodu osobowego wprowadzonego do firmy jako środek trwały

Czy wprowadzając do spółki cywilnej jako środek trwały samochód osobowy nabyty na własne imię i nazwisko (nie na spółkę), jego wartość początkową należy określić na podstawie wynikającej z faktury wartości netto, czy może 75% tej wartości?

Ustalając wartość początkową samochodu osobowego nabytego na imię i nazwisko wspólnika, a następnie "wniesionego" do spółki cywilnej w ramach wkładu, należy przyjąć jego wartość brutto wynikającą z faktury zakupu. Nowy, obowiązujący od 1 stycznia br. limit w wysokości 75% odnosi się wyłącznie do wydatków na używanie samochodów osobowych.

W przypadku spółki cywilnej nabycie samochodu osobowego może nastąpić:

1) w wyniku wniesienia wkładu (pierwotnie nabytego na własne imię i nazwisko) przez wspólnika,

2) w wyniku zakupu dokonanego przez "spółkę" reprezentowaną przez wszystkich lub jednego wspólnika.

Zakładamy, że w przypadku opisanym w pytaniu mamy do czynienia z sytuacją określoną w pkt 1.

Zauważmy, że po wprowadzeniu przez wspólnika środka trwałego do spółki, składnik ten staje się elementem "majątku" spółki cywilnej, stanowiącym jednak własność wszystkich jej wspólników, a nie spółki cywilnej. Wspólnicy są bowiem współwłaścicielami (tu: samochodu) na zasadzie współwłasności łącznej.

W takim przypadku przy ustalaniu wartości początkowej takiego środka trwałego (tu: samochodu osobowego) zastosowanie znajdą przepisy dotyczące otrzymania wkładu niepieniężnego.

I tak, w myśl art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOF, za wartość początkową środków trwałych w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną uważa się:

a) wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,

b) wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,

c) wartość określoną zgodnie z art. 19, czyli wartość rynkową - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.

Ponieważ pojazd przed wprowadzeniem do spółki został nabyty, odpowiednie zastosowanie znajdzie definicja ceny nabycia.

W myśl art. 22g ust. 3 ustawy o PDOF, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności m.in. o koszty transportu, załadunku i wyładunku oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty podatku należnego o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Ponieważ w omawianej sytuacji zakup został dokonany przez osobę fizyczną, nie wystąpi możliwość choćby częściowego odliczenia VAT naliczonego. W konsekwencji wartość początkowa samochodu zostanie ustalona w oparciu o jego cenę zakupu brutto, czyli wartość odpowiadającą cenie zapłaconej sprzedawcy.

Mając na uwadze fakt, że podatnik zamierza wprowadzony do spółki pojazd amortyzować, należy przypomnieć, że od 1 stycznia 2019 r. nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej samochodu osobowego, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę 150.000 zł (limit obowiązujący do 31 grudnia 2018 r. wynosił 20.000 euro).

"Nowy" limit (150.000 zł) stosuje się również w odniesieniu do samochodów osobowych przyjętych do używania i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przed 1 stycznia 2019 r.

Dodajmy, że przywołany w pytaniu limit 75% ogranicza ujmowanie w kosztach podatkowych wydatków związanych z eksploatacją samochodu osobowego (tj. np. wydatków na zakup paliwa, na naprawy, itd.), gdy samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika (tj. gdy jest wykorzystywany do tzw. celów mieszanych).

W ramach tego limitu (75%) nie są jednak rozliczane odpisy amortyzacyjne, dokonywane od wartości początkowej samochodu osobowego. Przyjmuje się bowiem, że koszty amortyzacji nie stanowią kosztów eksploatacji pojazdu.